هیچ فکر کردین تو این کلان شهر برای قضای حاجت باید کجا بریم؟ به دستشویی مساجد و امامزاده ها مراجعه کنیم؟ که معمولا غیر از ساعات نماز درشون بسته... به دستشویی پاساژها و رستوران ها مراجعه کنیم؟ که اکثرا ندارند یا درش یک کاغذ زده برای استفاده مالکین....به توالت های عمومی مراجعه کنیم؟ ما که در کل شهر جز تعداد انگشت شمار جای دیگر توالتی ندیدیم تازه همون چند تا هم بشدت کثیف و آلوده هستند و از امکانات ساده مثل صابون یا شیر آب بی بهره اند تازه در و دیوار پر از حرف های رکیک هست و همیشه هم یکی دم در نشسته یک پولی ازتون طلب می کنه! ... به توالت پارک ها و ادارات مراجعه کنیم؟ کو پارک؟! ادارات هم که فقط صبح ها بازن...بریم پشت بوته ها یا توی خرابه ایی جایی کارمون را بکنیم که زشته و خطر دیده شدن هست ... آروم از یکی از مغازه دارها یا ساکنین اون محل بپرسیم کجا بریم؟ که اکثر خانم ها و بعضی آقایون روشون نمی شه ... تحمل کنیم تا برسیم خانه.... واقعا چه کنیم؟ چرا شهرداری های این مملکت به همچین نیاز ساده و مهمی توجه نداشته و نخواهند داشت؟
0 نظرات:
ارسال یک نظر