تهران

هر وقت می رم تهران خیلی لذت می برم! از مردمی که همه در حال دویدن و دنبال کار و زندگی و تکاپو و تلاش هستند و همه چیز پر سرعت و پر انرژی است.از هواش که بوی خاصی می ده و از سایه هایی که خنکند...از ماشین های آخرین مدلی که در شهر خودمون نمی بینیم و از کنار ما رد می شوند.از رستوران ها و سفرخونه های رنگ و وارنگ با غذاهای جور واجورشون...از آدم های عجیب و غریب و خوشگل و زشتی که هر دقیقه از کنارت رد می شن...از پارک ها و مراکز تفریحی و فرهنگسراها و موزه ها... از کوه ها و پپیست های اسکیش....از اینکه هر چیزی که بخوای هست..هر نوع کالا ، خدمات ، فعالیت ، آموزش و...هر چیزی که فکرش را بکنی کم یا زیاد، رایگان یا با صرف هزینه ، در دسترس و در اختیارت است.بهترین مراکز تفریحی ، آموزشی ، خرید و بهترین فرصت های کار در تهران قرار دارند.مردمش زیاد خوب نیستند و به قول معروف یکی از یکی گرگ تر ! که خب این نوع مردم از نشانه های اکثر شهرهای بزرگ است.هر وقت مدتی می روم تهران با برگشت به شهر خودمون دلم می گیره...تا چند روز..شاید به خاطر اینکه یکدفعه از یک محیط متفاوت وارد فضای بی روح و تکراری همیشگی می شم.همیشه تو تهران که هستم یک سری انگیزه جدید پیدا می کنم که در بازگشت کم کم یا زود به فراموشی سپرده می شوند...کلا همیشه زندگی در تهران انگیزه پیشرفت و موفقیت به آدم می ده ، مثلا ایندفعه کلی انگیزه پیدا کردم که درسمو تموم کنم ( همین چند تا واحد باقی مانده را...) و بشینم زبان بخونم و رژیم بگیرم ... ولی با اینکه چند روزه برگشتم هیچ قدمی در این راه ها برنداشتم... فردا هم باید برم رامهرمز برای ترم تابستانه، شهری کوچک با دانشگاهی کوچک و بی در و پیکر....واحدهای تابستان را که پاس کنم چیز زیادی از درسم باقی نمی مونه....باید یک برنامه مدون و درست حسابی بریزم ....

ضمنا در تهران تئاترشهر ، پاساژ رضا ، تماشاخانه ایرانشهر و خانه هنرمندان ، بام تهران و ایستگاه هفت توچال ، اشون فشم ، مجموعه سعد آباد ، پیتزا داوود ، پاساژ پایتخت و...چند جای دیگر رفتم....!